درمان بی‌ اختیاری ادرار زنان در یزد توسط پزشک متخصص

دکتر مریم صادقیان متخصص زنان و زایمان در یزد، با بیش از سال‌ها تجربه در ارائه خدمات پزشکی حرفه‌ای و با استفاده از جدیدترین روش‌های درمانی و جراحی، مراقبت‌های تخصصی و شخصی‌سازی شده را در زمینه‌های مختلف از جمله جراحی‌های زنان، درمان نازایی و زایمان ارائه می‌دهند. دکتر صادقیان همیشه بهترین و ایمن‌ترین خدمات را با نتایج مطلوب فراهم می کنند. اگر به دنبال یک متخصص با تجربه برای مسائل زنان و درمان بی اختیاری ادرار زنان در یزد هستید، دکتر صادقیان بهترین گزینه برای شما هستند.
برای رزرو نوبت می توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس مرکز 03536269265 اقدام نمایید.

استرسی
زمانی که فشار ناگهانی به مثانه وارد می‌شود، مانند سرفه، عطسه، بلند کردن اجسام سنگین، یا ورزش.
شایع‌ترین نوع در زنان است و معمولاً به دلیل ضعف عضلات کف لگن و یا آسیب به آنها پس از زایمان اتفاق می‌افتد.
فوری
احساس نیاز ناگهانی به ادرار و عدم توانایی در جلوگیری از ادرار.
معمولاً ناشی از مشکلات در عملکرد مثانه، مانند التهاب یا پرکاری مثانه.
مداوم
زمانی که مثانه به طور کامل تخلیه نمی‌شود و ادرار به طور مداوم چکه می‌کند.
معمولاً به دلیل انسداد مجرای ادراری یا ضعف عضلات مثانه است.
مختلط
ترکیبی از بی‌اختیاری استرسی و بی‌اختیاری فوری.

زایمان و تغییرات پس از آن

آسیب به عضلات کف لگن: در حین زایمان، فشار زیادی به عضلات کف لگن وارد می‌شود که ممکن است باعث ضعف این عضلات و در نتیجه بی‌اختیاری ادرار شود.
آسیب به اعصاب: گاهی اوقات در فرآیند زایمان، اعصاب مثانه یا عضلات کف لگن ممکن است آسیب ببینند و این می‌تواند منجر به بی‌اختیاری شود.
زایمان طبیعی: زنانی که به طور طبیعی زایمان کرده‌اند، بیشتر در معرض این خطر هستند، به خصوص اگر زایمان طولانی یا مشکل‌دار باشد.

افزایش سن

با افزایش سن، عضلات کف لگن ضعیف‌تر می‌شوند و ممکن است توانایی خود را برای نگهداری ادرار از دست دهند.
تغییرات هورمونی مرتبط با یائسگی نیز می‌توانند به نازک شدن و ضعف بافت‌های مثانه و مجرای ادراری منجر شوند، که باعث افزایش احتمال عدم کنترل ادرار می‌شود.

تغییرات هورمونی

یائسگی: کاهش استروژن پس از یائسگی می‌تواند به نازک شدن بافت‌های مثانه و مجرای ادراری منجر شود. این تغییرات می‌توانند منجر به کاهش کنترل مثانه شوند.
بارداری و بارداری‌های متعدد: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند بر روی عضلات کف لگن تأثیر بگذارد و باعث عدم کنترل ادرار شود.

چاقی

اضافه وزن و چاقی می‌تواند فشار زیادی به مثانه وارد کند و باعث کاهش توانایی عضلات کف لگن در نگه داشتن ادرار شود. چاقی یکی از عوامل خطر اصلی برای بی‌اختیاری استرس در زنان است.

بیماری‌های عصبی

بیماری‌هایی مانند سکته مغزی، پارکینسون، و مولتیپل اسکلروزیس می‌توانند به آسیب به اعصاب مثانه منجر شوند و توانایی فرد در کنترل ادرار را کاهش دهند.
دیابت نیز می‌تواند باعث آسیب عصبی و کاهش عملکرد مثانه شود.

اختلالات و بیماری‌های پزشکی

عفونت‌های ادراری: عفونت‌های مکرر مثانه می‌توانند به تحریک مثانه و افزایش احتمال عدم توانایی در کنترل ادرار منجر شوند.
انسداد مجرای ادراری: وجود سنگ‌های مثانه، تومورها یا سایر مشکلات که جریان ادرار را مسدود می‌کنند، می‌تواند باعث عدم توانایی در کنترل ادرار شود.
اختلالات مثانه: مشکلاتی مانند مثانه عصبی (Overactive Bladder) می‌تواند منجر به بی‌اختیاری فوری شود.
اختلالات هورمونی: مشکلات هورمونی مانند اختلال در عملکرد غدد تیروئید و پرکاری تیروئید می‌توانند در عدم کنترل ادرار نقش داشته باشند.

داروها

برخی داروها می‌توانند بر روی مثانه تأثیر بگذارند و باعث عدم توانایی در کنترل ادرار شوند. به ویژه داروهای آرام‌بخش، داروهای ضد افسردگی، و داروهایی که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند، می‌توانند بر روی عملکرد مثانه تأثیرگذار باشند.

شیوه زندگی و عادات غذایی

مصرف زیاد کافئین یا الکل: این مواد می‌توانند مثانه را تحریک کنند و باعث عدم کنترل ادرار شوند.
مصرف زیاد مایعات: در صورتی که فرد مقدار زیادی مایعات بنوشد، ممکن است نیاز به دفع ادرار زیاد شود و احتمال بروز بی‌اختیاری بیشتر شود.
سیگار کشیدن: استعمال دخانیات می‌تواند به ضعف عضلات کف لگن و همچنین تحریک مثانه منجر شود که در نهایت باعث عدم کنترل ادرار می‌شود.

شرایط ژنتیکی

برخی از زنان به طور ژنتیکی بیشتر در معرض عدم توانایی در کنترل مثانه قرار دارند. اگر مادر یا خواهر فرد مشکلات مشابهی داشته باشند، احتمال بروز این مشکل در او بیشتر است.

اختلالات روانی و استرس

استرس و اضطراب می‌توانند به طور موقت به اختلال در کنترل ادرار منجر شوند. در برخی زنان، اضطراب می‌تواند باعث انقباضات غیرارادی مثانه و ایجاد نیاز فوری به ادرار شود.
اختلالات روانی مانند افسردگی نیز می‌توانند با کاهش توجه به سلامت فیزیکی و همچنین مشکلات ناشی از ضعف عضلات مثانه، ضعف در کنترل ادرار را تشدید کنند.

رژیم غذایی و الگوهای زندگی

رژیم غذایی نامناسب: رژیم غذایی که شامل مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی است که مثانه را تحریک می‌کنند (مثل کافئین، ادویه‌جات تند و مرکبات) می‌تواند ناتوانی در نگه‌داشتن ادرار را تشدید کند.

صندلی مگنت تراپی: که با نام صندلی بی اختیاری ادرار نیز شناخته می‌شود، یک دستگاه پزشکی است که از امواج الکترومغناطیسی برای درمان ضعف در کنترل ادرار و تقویت عضلات کف لگن استفاده می‌کند. این دستگاه با ایجاد میدان‌های مغناطیسی پالسی به تحریک عضلات ناحیه لگن و بهبود کنترل مثانه کمک می‌کند.
لیزر: درمان بی‌اختیاری ادرار با لیزر یک روش غیرجراحی و کم‌تهاجمی است که از فناوری لیزر برای تقویت عضلات و بافت‌های اطراف مثانه استفاده می‌کند. این درمان معمولاً برای افرادی که دچار بی‌اختیاری ادرار ناشی از ضعف عضلات لگن هستند، به کار می‌رود. لیزر با تحریک کلاژن‌سازی و بهبود جریان خون در ناحیه مورد نظر، به تقویت عضلات مثانه و بهبود کنترل ادرار کمک می‌کند. این روش معمولاً درد کمی دارد و نیاز به دوره نقاهت طولانی ندارد.
داروها: داروهایی که به آرام‌سازی عضلات مثانه و کاهش فعالیت بیش از حد آن کمک می‌کنند، مانند آنتی‌موسکارین‌ها یا بتا-آگونیست‌ها.
داروهای ضدافسردگی مانند تری‌سیکلیک‌ها که در برخی موارد به درمان کمک می‌کنند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی کف لگن می‌تواند به تقویت عضلات لگن و درمان عدم کنترل ادرار کمک کند.
فیزیوتراپی شامل تکنیک‌های مختلفی است که توسط درمانگران مجرب انجام می‌شود.
لیفت مثانه: استفاده از یک نوار یا رشته برای حمایت از مثانه و جلوگیری از نشت ادرار.
روش‌های جراحی برای اصلاح عضلات کف لگن: در صورتی که درمان‌های دیگر مؤثر نباشند.
پمپ‌های عضلانی و الکتریکی: برای تحریک عضلات کف لگن و تقویت آنها.
دیافراگم‌ها و حلقه‌ها: که به عنوان دستگاه‌های حمایت از مثانه و جلوگیری از بی‌اختیاری استفاده می‌شوند.
تحریک عصبی: برای درمان مشکلات عصبی و تقویت عضلات مثانه.
درمان‌های هورمونی: مانند استفاده از استروژن برای تقویت بافت‌های مثانه و پیشگیری از بی‌اختیاری در زنان پس از یائسگی.